< مزامیر 132 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. ای خداوند، داوود و تمام سختیهای او را به یاد آور 1
Cantique des degrés. Éternel, souviens-toi de David, [et] de toutes ses afflictions!
که چگونه برای خداوند قسم خورد و برای قدیرِ یعقوب نذر کرده، گفت: 2
Comment il a juré à l’Éternel, [et] fait un vœu au Puissant de Jacob:
«به خانۀ خود نخواهم رفت؛ و در بستر خویش آرام نخواهم گرفت، 3
Si j’entre dans la demeure de ma maison, si je monte sur le lit où je couche,
خواب به چشمانم راه نخواهم داد، و نه سنگینی به مژگانم، 4
Si je permets à mes yeux de dormir, à mes paupières de sommeiller,
تا وقتی که مکانی برای ساختن خانه‌ای برای خداوندم بیابم و مسکنی برای قدیرِ یعقوب.» 5
Jusqu’à ce que j’aie trouvé un lieu pour l’Éternel, des demeures pour le Puissant de Jacob!
در بیت‌لحم راجع به صندوق عهد تو شنیدیم، و در صحرای یعاریم آن را یافتیم. 6
Voici, nous avons entendu parler d’elle à Éphrata, nous l’avons trouvée dans les champs de Jaar.
گفتیم: «بیایید به مسکن خداوند وارد شویم، و در پیشگاه او پرستش کنیم.» 7
Entrons dans ses demeures, prosternons-nous devant le marchepied de ses pieds.
ای خداوند، برخیز و همراه صندوق عهد خود که نشانهٔ قدرت توست به عبادتگاه خود بیا! 8
Lève-toi, Éternel! pour [entrer dans] ton repos, toi et l’arche de ta force!
باشد که کاهنان تو جامهٔ پاکی و راستی را در بر کنند و قوم تو با شادی سرود خوانند! 9
Que tes sacrificateurs soient revêtus de justice, et que tes saints chantent de joie.
ای خداوند، به خاطر بنده‌ات داوود، پادشاه برگزیده‌ات را ترک نکن. 10
À cause de David, ton serviteur, ne repousse pas la face de ton oint.
تو به داوود وعده فرمودی که از نسل او برتخت سلطنت خواهد نشست، و تو به وعده‌ات عمل خواهی کرد. 11
L’Éternel a juré à David [en] vérité, il n’en reviendra pas: Je mettrai du fruit de ton ventre sur ton trône.
و نیز به داوود گفتی که اگر فرزندانش از احکام تو اطاعت کنند، نسل اندر نسل سلطنت خواهند کرد. 12
Si tes enfants gardent mon alliance et mes témoignages que je leur enseignerai, leurs fils aussi seront assis à perpétuité sur ton trône.
ای خداوند، تو اورشلیم را برگزیده‌ای تا در آن ساکن شوی. 13
Car l’Éternel a choisi Sion; il l’a désirée pour être son habitation:
تو فرمودی: «تا ابد در اینجا ساکن خواهم بود، زیرا اینچنین اراده نموده‌ام. 14
C’est ici mon repos à perpétuité; ici j’habiterai, car je l’ai désirée.
آذوقهٔ این شهر را برکت خواهم داد و فقیرانش را با نان سیر خواهم نمود. 15
Je bénirai abondamment ses vivres, je rassasierai de pain ses pauvres;
کاهنانش را در خدمتی که می‌کنند برکت خواهم داد، و مردمش با شادی سرود خواهند خواند. 16
Et je revêtirai de salut ses sacrificateurs, et ses saints exulteront en chantant de joie.
«در اینجا قدرت داوود را خواهم افزود و چراغ مسیح خود را روشن نگه خواهم داشت. 17
Là je ferai germer la corne de David, j’ai préparé une lampe à mon oint.
دشمنان او را با رسوایی خواهم پوشاند، اما سلطنت او شکوهمند خواهد بود.» 18
Je revêtirai de honte ses ennemis; et sur lui fleurira sa couronne.

< مزامیر 132 >