< مزامیر 132 >
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. ای خداوند، داوود و تمام سختیهای او را به یاد آور | 1 |
A song of ascents. Remember, O Lord, David all his sufferings,
که چگونه برای خداوند قسم خورد و برای قدیرِ یعقوب نذر کرده، گفت: | 2 |
the oath that he swore to the Lord, and his vow to the Strong One of Jacob,
«به خانۀ خود نخواهم رفت؛ و در بستر خویش آرام نخواهم گرفت، | 3 |
never to enter his tent, never to lie on his bed,
خواب به چشمانم راه نخواهم داد، و نه سنگینی به مژگانم، | 4 |
never to give his eyes sleep or his eyelids slumber,
تا وقتی که مکانی برای ساختن خانهای برای خداوندم بیابم و مسکنی برای قدیرِ یعقوب.» | 5 |
till he had found a place for the Lord, for the Strong One of Jacob to live in.
در بیتلحم راجع به صندوق عهد تو شنیدیم، و در صحرای یعاریم آن را یافتیم. | 6 |
We heard of it in Ephrathah, in the fields of Jaar we found it.
گفتیم: «بیایید به مسکن خداوند وارد شویم، و در پیشگاه او پرستش کنیم.» | 7 |
We went to the place where he dwelt, we bowed ourselves low at his footstool.
ای خداوند، برخیز و همراه صندوق عهد خود که نشانهٔ قدرت توست به عبادتگاه خود بیا! | 8 |
‘Arise, Lord, and enter your resting-place, you and your mighty ark.
باشد که کاهنان تو جامهٔ پاکی و راستی را در بر کنند و قوم تو با شادی سرود خوانند! | 9 |
Let your priests wear a garment of righteousness, your faithful shout aloud for joy.
ای خداوند، به خاطر بندهات داوود، پادشاه برگزیدهات را ترک نکن. | 10 |
For the sake of David your servant, do not reject your Anointed.’
تو به داوود وعده فرمودی که از نسل او برتخت سلطنت خواهد نشست، و تو به وعدهات عمل خواهی کرد. | 11 |
The Lord swore an oath to David an oath that he will not break; ‘I will set on your throne a prince of your line.
و نیز به داوود گفتی که اگر فرزندانش از احکام تو اطاعت کنند، نسل اندر نسل سلطنت خواهند کرد. | 12 |
If your sons keep my covenant and the statutes I teach them, then their sons, too, forever, will sit on your throne.’
ای خداوند، تو اورشلیم را برگزیدهای تا در آن ساکن شوی. | 13 |
For the choice of the Lord is Zion; she is the home of his heart.
تو فرمودی: «تا ابد در اینجا ساکن خواهم بود، زیرا اینچنین اراده نمودهام. | 14 |
‘This is forever my resting-place, this is the home of my heart.
آذوقهٔ این شهر را برکت خواهم داد و فقیرانش را با نان سیر خواهم نمود. | 15 |
I will royally bless her provision, and give bread to her poor in abundance.
کاهنانش را در خدمتی که میکنند برکت خواهم داد، و مردمش با شادی سرود خواهند خواند. | 16 |
Her priests I will clothe with salvation; her faithful will shout for joy.
«در اینجا قدرت داوود را خواهم افزود و چراغ مسیح خود را روشن نگه خواهم داشت. | 17 |
There will I raise up for David a dynasty of power. I have set my anointed a lamp that shall never go out.
دشمنان او را با رسوایی خواهم پوشاند، اما سلطنت او شکوهمند خواهد بود.» | 18 |
Robes of shame I will put on his foes, but on his head a glittering crown.’