< مزامیر 132 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. ای خداوند، داوود و تمام سختیهای او را به یاد آور 1
A Canticle in steps. O Lord, remember David and all his meekness,
که چگونه برای خداوند قسم خورد و برای قدیرِ یعقوب نذر کرده، گفت: 2
how he swore to the Lord, how he made a vow to the God of Jacob:
«به خانۀ خود نخواهم رفت؛ و در بستر خویش آرام نخواهم گرفت، 3
I shall not enter into the tabernacle of my house, nor climb into the bed where I lie down;
خواب به چشمانم راه نخواهم داد، و نه سنگینی به مژگانم، 4
I shall not give sleep to my eyes, nor slumber to my eyelids
تا وقتی که مکانی برای ساختن خانه‌ای برای خداوندم بیابم و مسکنی برای قدیرِ یعقوب.» 5
and rest to my temples, until I find a place for the Lord, a tabernacle for the God of Jacob.
در بیت‌لحم راجع به صندوق عهد تو شنیدیم، و در صحرای یعاریم آن را یافتیم. 6
Behold, we heard of it in Ephrathah. We discovered it in the fields of the forest.
گفتیم: «بیایید به مسکن خداوند وارد شویم، و در پیشگاه او پرستش کنیم.» 7
We will enter into his tabernacle. We will adore in the place where his feet stood.
ای خداوند، برخیز و همراه صندوق عهد خود که نشانهٔ قدرت توست به عبادتگاه خود بیا! 8
Rise up, O Lord, into your resting place. You and the ark of your sanctification.
باشد که کاهنان تو جامهٔ پاکی و راستی را در بر کنند و قوم تو با شادی سرود خوانند! 9
Let your priests be clothed with justice, and let your saints exult.
ای خداوند، به خاطر بنده‌ات داوود، پادشاه برگزیده‌ات را ترک نکن. 10
For the sake of your servant David, do not turn away the face of your Christ.
تو به داوود وعده فرمودی که از نسل او برتخت سلطنت خواهد نشست، و تو به وعده‌ات عمل خواهی کرد. 11
The Lord has sworn the truth to David, and he will not disappoint: I will set upon your throne from the fruit of your lineage.
و نیز به داوود گفتی که اگر فرزندانش از احکام تو اطاعت کنند، نسل اندر نسل سلطنت خواهند کرد. 12
If your sons will keep my covenant and these, my testimonies, which I will teach to them, then their sons will sit upon your throne even forever.
ای خداوند، تو اورشلیم را برگزیده‌ای تا در آن ساکن شوی. 13
For the Lord has chosen Zion. He has chosen it as his dwelling place.
تو فرمودی: «تا ابد در اینجا ساکن خواهم بود، زیرا اینچنین اراده نموده‌ام. 14
This is my resting place, forever and ever. Here I will dwell, for I have chosen it.
آذوقهٔ این شهر را برکت خواهم داد و فقیرانش را با نان سیر خواهم نمود. 15
When blessing, I will bless her widow. I will satisfy her poor with bread.
کاهنانش را در خدمتی که می‌کنند برکت خواهم داد، و مردمش با شادی سرود خواهند خواند. 16
I will clothe her priests with salvation, and her saints will rejoice with great joy.
«در اینجا قدرت داوود را خواهم افزود و چراغ مسیح خود را روشن نگه خواهم داشت. 17
There, I will produce a horn to David. There, I have prepared a lamp for my Christ.
دشمنان او را با رسوایی خواهم پوشاند، اما سلطنت او شکوهمند خواهد بود.» 18
I will clothe his enemies with confusion. But my sanctification will flourish over him.

< مزامیر 132 >