< مزامیر 132 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. ای خداوند، داوود و تمام سختیهای او را به یاد آور 1
A song of ascents. O LORD, remember on behalf of David all the hardships he endured,
که چگونه برای خداوند قسم خورد و برای قدیرِ یعقوب نذر کرده، گفت: 2
how he swore an oath to the LORD, and vowed to the Mighty One of Jacob:
«به خانۀ خود نخواهم رفت؛ و در بستر خویش آرام نخواهم گرفت، 3
“I will not enter my house or get into my bed,
خواب به چشمانم راه نخواهم داد، و نه سنگینی به مژگانم، 4
I will not give sleep to my eyes or slumber to my eyelids,
تا وقتی که مکانی برای ساختن خانه‌ای برای خداوندم بیابم و مسکنی برای قدیرِ یعقوب.» 5
until I find a place for the LORD, a dwelling for the Mighty One of Jacob.”
در بیت‌لحم راجع به صندوق عهد تو شنیدیم، و در صحرای یعاریم آن را یافتیم. 6
We heard that the ark was in Ephrathah; we found it in the fields of Jaar.
گفتیم: «بیایید به مسکن خداوند وارد شویم، و در پیشگاه او پرستش کنیم.» 7
Let us go to His dwelling place; let us worship at His footstool.
ای خداوند، برخیز و همراه صندوق عهد خود که نشانهٔ قدرت توست به عبادتگاه خود بیا! 8
Arise, O LORD, to Your resting place, You and the ark of Your strength.
باشد که کاهنان تو جامهٔ پاکی و راستی را در بر کنند و قوم تو با شادی سرود خوانند! 9
May Your priests be clothed with righteousness, and Your saints shout for joy.
ای خداوند، به خاطر بنده‌ات داوود، پادشاه برگزیده‌ات را ترک نکن. 10
For the sake of Your servant David, do not reject Your anointed one.
تو به داوود وعده فرمودی که از نسل او برتخت سلطنت خواهد نشست، و تو به وعده‌ات عمل خواهی کرد. 11
The LORD swore an oath to David, a promise He will not revoke: “One of your descendants I will place on your throne.
و نیز به داوود گفتی که اگر فرزندانش از احکام تو اطاعت کنند، نسل اندر نسل سلطنت خواهند کرد. 12
If your sons keep My covenant and the testimony I will teach them, then their sons will also sit on your throne forever and ever.”
ای خداوند، تو اورشلیم را برگزیده‌ای تا در آن ساکن شوی. 13
For the LORD has chosen Zion; He has desired it for His home:
تو فرمودی: «تا ابد در اینجا ساکن خواهم بود، زیرا اینچنین اراده نموده‌ام. 14
“This is My resting place forever and ever; here I will dwell, for I have desired this home.
آذوقهٔ این شهر را برکت خواهم داد و فقیرانش را با نان سیر خواهم نمود. 15
I will bless her with abundant provisions; I will satisfy her poor with bread.
کاهنانش را در خدمتی که می‌کنند برکت خواهم داد، و مردمش با شادی سرود خواهند خواند. 16
I will clothe her priests with salvation, and her saints will sing out in joy.
«در اینجا قدرت داوود را خواهم افزود و چراغ مسیح خود را روشن نگه خواهم داشت. 17
There I will make a horn grow for David; I have prepared a lamp for My anointed one.
دشمنان او را با رسوایی خواهم پوشاند، اما سلطنت او شکوهمند خواهد بود.» 18
I will clothe his enemies with shame, but the crown upon him will gleam.”

< مزامیر 132 >