< مزامیر 132 >
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. ای خداوند، داوود و تمام سختیهای او را به یاد آور | 1 |
A song of ascents. O LORD, remember on behalf of David all the hardships he endured,
که چگونه برای خداوند قسم خورد و برای قدیرِ یعقوب نذر کرده، گفت: | 2 |
how he swore an oath to the LORD, and vowed to the Mighty One of Jacob:
«به خانۀ خود نخواهم رفت؛ و در بستر خویش آرام نخواهم گرفت، | 3 |
“I will not enter my house or get into my bed,
خواب به چشمانم راه نخواهم داد، و نه سنگینی به مژگانم، | 4 |
I will not give sleep to my eyes or slumber to my eyelids,
تا وقتی که مکانی برای ساختن خانهای برای خداوندم بیابم و مسکنی برای قدیرِ یعقوب.» | 5 |
until I find a place for the LORD, a dwelling for the Mighty One of Jacob.”
در بیتلحم راجع به صندوق عهد تو شنیدیم، و در صحرای یعاریم آن را یافتیم. | 6 |
We heard that the ark was in Ephrathah; we found it in the fields of Jaar.
گفتیم: «بیایید به مسکن خداوند وارد شویم، و در پیشگاه او پرستش کنیم.» | 7 |
Let us go to His dwelling place; let us worship at His footstool.
ای خداوند، برخیز و همراه صندوق عهد خود که نشانهٔ قدرت توست به عبادتگاه خود بیا! | 8 |
Arise, O LORD, to Your resting place, You and the ark of Your strength.
باشد که کاهنان تو جامهٔ پاکی و راستی را در بر کنند و قوم تو با شادی سرود خوانند! | 9 |
May Your priests be clothed with righteousness, and Your saints shout for joy.
ای خداوند، به خاطر بندهات داوود، پادشاه برگزیدهات را ترک نکن. | 10 |
For the sake of Your servant David, do not reject Your anointed one.
تو به داوود وعده فرمودی که از نسل او برتخت سلطنت خواهد نشست، و تو به وعدهات عمل خواهی کرد. | 11 |
The LORD swore an oath to David, a promise He will not revoke: “One of your descendants I will place on your throne.
و نیز به داوود گفتی که اگر فرزندانش از احکام تو اطاعت کنند، نسل اندر نسل سلطنت خواهند کرد. | 12 |
If your sons keep My covenant and the testimony I will teach them, then their sons will also sit on your throne forever and ever.”
ای خداوند، تو اورشلیم را برگزیدهای تا در آن ساکن شوی. | 13 |
For the LORD has chosen Zion; He has desired it for His home:
تو فرمودی: «تا ابد در اینجا ساکن خواهم بود، زیرا اینچنین اراده نمودهام. | 14 |
“This is My resting place forever and ever; here I will dwell, for I have desired this home.
آذوقهٔ این شهر را برکت خواهم داد و فقیرانش را با نان سیر خواهم نمود. | 15 |
I will bless her with abundant provisions; I will satisfy her poor with bread.
کاهنانش را در خدمتی که میکنند برکت خواهم داد، و مردمش با شادی سرود خواهند خواند. | 16 |
I will clothe her priests with salvation, and her saints will sing out in joy.
«در اینجا قدرت داوود را خواهم افزود و چراغ مسیح خود را روشن نگه خواهم داشت. | 17 |
There I will make a horn grow for David; I have prepared a lamp for My anointed one.
دشمنان او را با رسوایی خواهم پوشاند، اما سلطنت او شکوهمند خواهد بود.» | 18 |
I will clothe his enemies with shame, but the crown upon him will gleam.”