مزامیر 130

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. ای خداوند، از گرداب غم نزد تو فریاد برمی‌آورم.

(성전에 올라가는 노래) 여호와여, 내가 깊은 데서 주께 부르짖었나이다

2 خداوندا، صدای مرا بشنو و به ناله‌ام گوش فرا ده!

주여, 내 소리를 들으시며 나의 간구하는 소리에 귀를 기울이소서

3 ای خداوند، اگر تو گناهان ما را به نظر آوری، کیست که بتواند تبرئه شود؟

여호와여, 주께서 죄악을 감찰하실진대 주여, 누가 서리이까

4 اما تو گناهان ما را می‌بخشی، پس تو را گرامی می‌داریم و از تو اطاعت می‌کنیم.

그러나 사유하심이 주께 있음은 주를 경외케 하심이니이다

5 من بی‌صبرانه منتظر خداوند هستم و به وعده‌ای که داده است امید بسته‌ام.

나 곧 내 영혼이 여호와를 기다리며 내가 그 말씀을 바라는도다

6 آری، من منتظر خداوند هستم بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند، آری، بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند.

파숫군이 아침을 기다림보다 내 영혼이 주를 더 기다리나니 참으로 파숫군의 아침을 기다림보다 더하도다

7 ای اسرائیل، به خداوند امیدوار باش، زیرا محبت او عظیم است؛ اوست که می‌تواند ما را نجات فراوان بخشد.

이스라엘아 여호와를 바랄지어다! 여호와께는 인자하심과 풍성한 구속이 있음이라

8 خداوند اسرائیل را از همهٔ گناهانش نجات خواهد داد.

저가 이스라엘을 그 모든 죄악에서 구속하시리로다