مزامیر 130
| سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. ای خداوند، از گرداب غم نزد تو فریاد برمی‌آورم. | 1 |
Ó, Drottinn, ég er í nauðum staddur, heyrðu hróp mitt!
| خداوندا، صدای مرا بشنو و به ناله‌ام گوش فرا ده! | 2 |
Hlustaðu á mig! Svaraðu og hjálpaðu mér!
| ای خداوند، اگر تو گناهان ما را به نظر آوری، کیست که بتواند تبرئه شود؟ | 3 |
Drottinn, ef þú rifjaðir sífellt upp syndir okkar, hver fengi þá staðist?
| اما تو گناهان ما را می‌بخشی، پس تو را گرامی می‌داریم و از تو اطاعت می‌کنیم. | 4 |
En þú fyrirgefur! Getum við annað en óttast þig og elskað?
| من بی‌صبرانه منتظر خداوند هستم و به وعده‌ای که داده است امید بسته‌ام. | 5 |
Og þess vegna bið ég og vona og treysti hjálp Guðs, því að hann hefur lofað að hjálpa.
| آری، من منتظر خداوند هستم بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند، آری، بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند. | 6 |
Næturverðirnir þrá nýjan dag, en ég þrái Drottin enn meira!
| ای اسرائیل، به خداوند امیدوار باش، زیرا محبت او عظیم است؛ اوست که می‌تواند ما را نجات فراوان بخشد. | 7 |
Ísrael, treystu Drottni því að hann er góður og miskunnsamur og veitir gnægð lausnar.
| خداوند اسرائیل را از همهٔ گناهانش نجات خواهد داد. | 8 |
Hann mun sjálfur leysa Ísrael frá öllum misgjörðum hans.
