< مزامیر 130 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. ای خداوند، از گرداب غم نزد تو فریاد برمی‌آورم. 1
Cantique des degrés.
خداوندا، صدای مرا بشنو و به ناله‌ام گوش فرا ده! 2
Seigneur, écoutez ma voix. Que vos oreilles deviennent attentives à la voix de ma supplication.
ای خداوند، اگر تو گناهان ما را به نظر آوری، کیست که بتواند تبرئه شود؟ 3
Si vous observez les iniquités, Seigneur, Seigneur, qui résistera à votre jugement?
اما تو گناهان ما را می‌بخشی، پس تو را گرامی می‌داریم و از تو اطاعت می‌کنیم. 4
Mais en vous est la propitiation, et à cause de votre loi, je vous ai attendu avec patience. Seigneur. Mon âme s’est soutenue par sa parole;
من بی‌صبرانه منتظر خداوند هستم و به وعده‌ای که داده است امید بسته‌ام. 5
Mon âme a espéré dans le Seigneur.
آری، من منتظر خداوند هستم بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند، آری، بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند. 6
Depuis la veille du matin jusqu’à la nuit, qu’Israël espère dans le Seigneur.
ای اسرائیل، به خداوند امیدوار باش، زیرا محبت او عظیم است؛ اوست که می‌تواند ما را نجات فراوان بخشد. 7
Parce que dans le Seigneur est la miséricorde, et en lui une abondante rédemption.
خداوند اسرائیل را از همهٔ گناهانش نجات خواهد داد. 8
Et lui-même rachètera Israël de toutes ses iniquités.

< مزامیر 130 >