مزامیر 130

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. ای خداوند، از گرداب غم نزد تو فریاد برمی‌آورم.

Cantique des pèlerinages. Du fond de l'abîme, je t'invoque, ô Éternel!

2 خداوندا، صدای مرا بشنو و به ناله‌ام گوش فرا ده!

Seigneur, écoute ma voix! Que tes oreilles soient attentives A ma voix suppliante!

3 ای خداوند، اگر تو گناهان ما را به نظر آوری، کیست که بتواند تبرئه شود؟

Éternel, si tu tiens compte des iniquités, Seigneur, qui subsistera?

4 اما تو گناهان ما را می‌بخشی، پس تو را گرامی می‌داریم و از تو اطاعت می‌کنیم.

Mais le pardon se trouve auprès de toi. Afin qu'on te craigne!

5 من بی‌صبرانه منتظر خداوند هستم و به وعده‌ای که داده است امید بسته‌ام.

J'ai mis mon espoir en l'Éternel; mon âme espère en lui, Et j'ai confiance en sa parole.

6 آری، من منتظر خداوند هستم بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند، آری، بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند.

Mon âme attend le Seigneur, Plus que les sentinelles n'attendent le matin, Oui, plus que les sentinelles n'attendent le matin.

7 ای اسرائیل، به خداوند امیدوار باش، زیرا محبت او عظیم است؛ اوست که می‌تواند ما را نجات فراوان بخشد.

Israël, mets ton espoir en l'Éternel; Car en l'Éternel se trouve la miséricorde, Et la rédemption abonde auprès de lui!

8 خداوند اسرائیل را از همهٔ گناهانش نجات خواهد داد.

C'est lui qui délivrera Israël De toutes ses iniquités.