مزامیر 130

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. ای خداوند، از گرداب غم نزد تو فریاد برمی‌آورم.

Cantique des degrés. Du fond de l’abîme je t’invoque, ô Éternel!

2 خداوندا، صدای مرا بشنو و به ناله‌ام گوش فرا ده!

Seigneur, écoute ma voix! Que tes oreilles soient attentives A la voix de mes supplications!

3 ای خداوند، اگر تو گناهان ما را به نظر آوری، کیست که بتواند تبرئه شود؟

Si tu gardais le souvenir des iniquités, Éternel, Seigneur, qui pourrait subsister?

4 اما تو گناهان ما را می‌بخشی، پس تو را گرامی می‌داریم و از تو اطاعت می‌کنیم.

Mais le pardon se trouve auprès de toi, Afin qu’on te craigne.

5 من بی‌صبرانه منتظر خداوند هستم و به وعده‌ای که داده است امید بسته‌ام.

J’espère en l’Éternel, mon âme espère, Et j’attends sa promesse.

6 آری، من منتظر خداوند هستم بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند، آری، بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند.

Mon âme compte sur le Seigneur, Plus que les gardes ne comptent sur le matin, Que les gardes ne comptent sur le matin.

7 ای اسرائیل، به خداوند امیدوار باش، زیرا محبت او عظیم است؛ اوست که می‌تواند ما را نجات فراوان بخشد.

Israël, mets ton espoir en l’Éternel! Car la miséricorde est auprès de l’Éternel, Et la rédemption est auprès de lui en abondance.

8 خداوند اسرائیل را از همهٔ گناهانش نجات خواهد داد.

C’est lui qui rachètera Israël De toutes ses iniquités.