< مزامیر 130 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. ای خداوند، از گرداب غم نزد تو فریاد برمی‌آورم. 1
The song of greces. Lord, Y criede to thee fro depthes; Lord, here thou mi vois.
خداوندا، صدای مرا بشنو و به ناله‌ام گوش فرا ده! 2
Thin eeris be maad ententif; in to the vois of my biseching.
ای خداوند، اگر تو گناهان ما را به نظر آوری، کیست که بتواند تبرئه شود؟ 3
Lord, if thou kepist wickidnessis; Lord, who schal susteyne?
اما تو گناهان ما را می‌بخشی، پس تو را گرامی می‌داریم و از تو اطاعت می‌کنیم. 4
For merci is at thee; and, Lord, for thi lawe Y abood thee. Mi soule susteynede in his word; my soule hopide in the Lord.
من بی‌صبرانه منتظر خداوند هستم و به وعده‌ای که داده است امید بسته‌ام. 5
Fro the morewtid keping til to niyt;
آری، من منتظر خداوند هستم بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند، آری، بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند. 6
Israel hope in the Lord.
ای اسرائیل، به خداوند امیدوار باش، زیرا محبت او عظیم است؛ اوست که می‌تواند ما را نجات فراوان بخشد. 7
For whi merci is at the Lord; and plenteous redempcioun is at hym.
خداوند اسرائیل را از همهٔ گناهانش نجات خواهد داد. 8
And he schal ayen bie Israel; fro alle the wickidnessis therof.

< مزامیر 130 >