مزامیر 130

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. ای خداوند، از گرداب غم نزد تو فریاد برمی‌آورم.

A song of ascents. Out of the depths I call to you, Lord.

2 خداوندا، صدای مرا بشنو و به ناله‌ام گوش فرا ده!

Lord, hear my voice: give heed with your ears to my loud plea.

3 ای خداوند، اگر تو گناهان ما را به نظر آوری، کیست که بتواند تبرئه شود؟

If you should mark sin, Lord, O Lord, who could stand?

4 اما تو گناهان ما را می‌بخشی، پس تو را گرامی می‌داریم و از تو اطاعت می‌کنیم.

But with you is forgiveness, that you may be feared.

5 من بی‌صبرانه منتظر خداوند هستم و به وعده‌ای که داده است امید بسته‌ام.

I wait for the Lord, I wait for his word,

6 آری، من منتظر خداوند هستم بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند، آری، بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند.

I look for the Lord more than watchman for morning, than watchman for morning.

7 ای اسرائیل، به خداوند امیدوار باش، زیرا محبت او عظیم است؛ اوست که می‌تواند ما را نجات فراوان بخشد.

Israel, hope in the Lord: with the Lord there is love with him plenteous redemption.

8 خداوند اسرائیل را از همهٔ گناهانش نجات خواهد داد.

And he redeems Israel from all his iniquities.