مزامیر 130

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. ای خداوند، از گرداب غم نزد تو فریاد برمی‌آورم.

A Song of Degrees. Out of the depths have I cried to you, O Lord.

2 خداوندا، صدای مرا بشنو و به ناله‌ام گوش فرا ده!

O Lord, listen to my voice; let your ears be attentive to the voice of my supplication.

3 ای خداوند، اگر تو گناهان ما را به نظر آوری، کیست که بتواند تبرئه شود؟

If you, O Lord, should mark iniquities, O Lord, who shall stand?

4 اما تو گناهان ما را می‌بخشی، پس تو را گرامی می‌داریم و از تو اطاعت می‌کنیم.

For with you is forgiveness: for your name's sake

5 من بی‌صبرانه منتظر خداوند هستم و به وعده‌ای که داده است امید بسته‌ام.

have I waited for you, O Lord, my soul has waited for your word.

6 آری، من منتظر خداوند هستم بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند، آری، بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند.

My soul has hoped in the Lord; from the morning watch till night.

7 ای اسرائیل، به خداوند امیدوار باش، زیرا محبت او عظیم است؛ اوست که می‌تواند ما را نجات فراوان بخشد.

Let Israel hope in the Lord: for with the Lord is mercy, and with him is plenteous redemption.

8 خداوند اسرائیل را از همهٔ گناهانش نجات خواهد داد.

And he shall redeem Israel from all his iniquities.