مزامیر 130

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. ای خداوند، از گرداب غم نزد تو فریاد برمی‌آورم.

上行之詩。 耶和華啊，我從深處向你求告！

2 خداوندا، صدای مرا بشنو و به ناله‌ام گوش فرا ده!

主啊，求你聽我的聲音！ 願你側耳聽我懇求的聲音！

3 ای خداوند، اگر تو گناهان ما را به نظر آوری، کیست که بتواند تبرئه شود؟

主－耶和華啊，你若究察罪孽， 誰能站得住呢？

4 اما تو گناهان ما را می‌بخشی، پس تو را گرامی می‌داریم و از تو اطاعت می‌کنیم.

但在你有赦免之恩， 要叫人敬畏你。

5 من بی‌صبرانه منتظر خداوند هستم و به وعده‌ای که داده است امید بسته‌ام.

我等候耶和華，我的心等候； 我也仰望他的話。

6 آری، من منتظر خداوند هستم بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند، آری، بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند.

我的心等候主， 勝於守夜的，等候天亮， 勝於守夜的，等候天亮。

7 ای اسرائیل، به خداوند امیدوار باش، زیرا محبت او عظیم است؛ اوست که می‌تواند ما را نجات فراوان بخشد.

以色列啊，你當仰望耶和華！ 因他有慈愛，有豐盛的救恩。

8 خداوند اسرائیل را از همهٔ گناهانش نجات خواهد داد.

他必救贖以色列脫離一切的罪孽。