< مزامیر 130 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. ای خداوند، از گرداب غم نزد تو فریاد برمی‌آورم. 1
Tangtlaeng Laa A dung lamloh BOEIPA nang kang khue.
خداوندا، صدای مرا بشنو و به ناله‌ام گوش فرا ده! 2
Boeip a aw ka ol he ya lamtah ka huithuinah ol te na hna phek kaeng lah.
ای خداوند، اگر تو گناهان ما را به نظر آوری، کیست که بتواند تبرئه شود؟ 3
Ka Boeipa Yahovah aw thaesainah he na dawn koinih unim aka pai thai eh?
اما تو گناهان ما را می‌بخشی، پس تو را گرامی می‌داریم و از تو اطاعت می‌کنیم. 4
Tedae namah taengkah khodawkngainah daengah ni n'rhih uh pueng.
من بی‌صبرانه منتظر خداوند هستم و به وعده‌ای که داده است امید بسته‌ام. 5
Ka lamtawn BOEIPA te ka hinglu loh a lamtawn tih a ol dongah ka ngaiuep.
آری، من منتظر خداوند هستم بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند، آری، بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند. 6
Mincang aka rhingda rhoek loh mincang a rhingda uh lakah ka hinglu loh Boeipa ni a rhingda.
ای اسرائیل، به خداوند امیدوار باش، زیرا محبت او عظیم است؛ اوست که می‌تواند ما را نجات فراوان بخشد. 7
BOEIPA taengah sitlohnah neh amah taengkah te tlannah he a puh dongah ni Israel loh BOEIPA dongah a ngaiuep.
خداوند اسرائیل را از همهٔ گناهانش نجات خواهد داد. 8
Te dongah amah loh Israel te thaesainah cungkuem lamloh a lat ni.

< مزامیر 130 >