< مزامیر 13 >

برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خداوند، تا به کی مرا فراموش می‌کنی؟ تا به کی روی خود را از من برمی‌گردانی؟ 1
Начальнику хора. Псалом Давида. Доколе, Господи, будешь забывать меня вконец, доколе будешь скрывать лице Твое от меня?
تا به کی افکارم مرا آزار دهند و هر روز دلم از غم پر شود؟ تا به کی دشمن بر من پیروز باشد؟ 2
Доколе мне слагать советы в душе моей, скорбь в сердце моем день и ночь? Доколе врагу моему возноситься надо мною?
ای یهوه خدای من، بر من نظر کن و دعای مرا اجابت فرما. نگذار نور زندگی‌ام خاموش شود. نگذار به خواب مرگ فرو روم 3
Призри, услышь меня, Господи Боже мой! Просвети очи мои, да не усну я сном смертным;
و دشمن از شکست من شاد شده، بگوید: «بر او پیروز شدم.» 4
да не скажет враг мой: “я одолел его”. Да не возрадуются гонители мои, если я поколеблюсь.
من به محبت تو اعتماد دارم و دلم از نجات تو شاد می‌شود. 5
Я же уповаю на милость Твою; сердце мое возрадуется о спасении Твоем;
در وصف تو ای خداوند خواهم سرایید زیرا به من خوبی کرده‌ای. 6
воспою Господу, облагодетельствовавшему меня.

< مزامیر 13 >