مزامیر 13

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خداوند، تا به کی مرا فراموش می‌کنی؟ تا به کی روی خود را از من برمی‌گردانی؟

Au maître-chantre. — Psaume de David. Jusques à quand, ô Éternel, m'oublieras-tu sans cesse? Jusques à quand me cacheras-tu ta face?

2 تا به کی افکارم مرا آزار دهند و هر روز دلم از غم پر شود؟ تا به کی دشمن بر من پیروز باشد؟

Jusques à quand aurai-je des soucis dans l'âme, Et le chagrin dans le coeur, tout le jour? Jusques à quand mon ennemi s'élèvera-t-il contre moi?

3 ای یهوه خدای من، بر من نظر کن و دعای مرا اجابت فرما. نگذار نور زندگی‌ام خاموش شود. نگذار به خواب مرگ فرو روم

Regarde, exauce-moi, ô Éternel, mon Dieu! Répands dans mes yeux ta lumière. De peur que je ne m'endorme du sommeil de la mort;

4 و دشمن از شکست من شاد شده، بگوید: «بر او پیروز شدم.»

De peur que mon ennemi ne dise: «Je l'ai vaincu!» — Et que mes adversaires ne se réjouissent, si j'étais ébranlé.

5 من به محبت تو اعتماد دارم و دلم از نجات تو شاد می‌شود.

Pour moi, je me confie en ta bonté; Ton salut remplira mon coeur de joie.

6 در وصف تو ای خداوند خواهم سرایید زیرا به من خوبی کرده‌ای.

Je chanterai à la gloire de l'Éternel; car il m'a fait du bien!