< مزامیر 13 >

برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خداوند، تا به کی مرا فراموش می‌کنی؟ تا به کی روی خود را از من برمی‌گردانی؟ 1
Au maître de chant. Chant de David.
تا به کی افکارم مرا آزار دهند و هر روز دلم از غم پر شود؟ تا به کی دشمن بر من پیروز باشد؟ 2
Jusques à quand, Yahweh, m’oublieras-tu toujours? Jusques à quand me cacheras-tu ta face?
ای یهوه خدای من، بر من نظر کن و دعای مرا اجابت فرما. نگذار نور زندگی‌ام خاموش شود. نگذار به خواب مرگ فرو روم 3
Jusques à quand formerai-je en mon âme des projets, et chaque jour le chagrin remplira-t-il mon cœur? Jusques à quand mon ennemi s’élèvera-t-il contre moi?
و دشمن از شکست من شاد شده، بگوید: «بر او پیروز شدم.» 4
Regarde, réponds-moi, Yahweh, mon Dieu! Donne la lumière à mes yeux, afin que je ne m’endorme pas dans la mort,
من به محبت تو اعتماد دارم و دلم از نجات تو شاد می‌شود. 5
afin que mon ennemi ne dise pas: « Je l’ai vaincu! » et que mes adversaires ne se réjouissent pas en me voyant chanceler.
در وصف تو ای خداوند خواهم سرایید زیرا به من خوبی کرده‌ای. 6
Moi, j’ai confiance en ta bonté; mon cœur tressaillira à cause de ton salut, je chanterai Yahweh pour le bien qu’il m’a fait.

< مزامیر 13 >