مزامیر 13

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خداوند، تا به کی مرا فراموش می‌کنی؟ تا به کی روی خود را از من برمی‌گردانی؟

“To the chief musician, a psalm of David.” How long, O Lord, wilt thou forget me continually! how long wilt thou hide thy face from me?

2 تا به کی افکارم مرا آزار دهند و هر روز دلم از غم پر شود؟ تا به کی دشمن بر من پیروز باشد؟

How long shall I have to devise resolves in my soul, with grief in my heart daily? how long shall my enemy exalt himself over me?

3 ای یهوه خدای من، بر من نظر کن و دعای مرا اجابت فرما. نگذار نور زندگی‌ام خاموش شود. نگذار به خواب مرگ فرو روم

Look down, answer me, O Lord my God! enlighten my eyes, that I may not sleep the sleep of death;

4 و دشمن از شکست من شاد شده، بگوید: «بر او پیروز شدم.»

That my enemy may not say, I have overcome him; that my assailants may not be glad when I am moved.

5 من به محبت تو اعتماد دارم و دلم از نجات تو شاد می‌شود.

But I trust in thy kindness, let my heart be glad because of thy salvation:

6 در وصف تو ای خداوند خواهم سرایید زیرا به من خوبی کرده‌ای.

I will sing unto the Lord, because he hath dealt bountifully with me.