مزامیر 13

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خداوند، تا به کی مرا فراموش می‌کنی؟ تا به کی روی خود را از من برمی‌گردانی؟

How long wilt thou forget me, O Yhwh? for ever? how long wilt thou hide thy face from me?

2 تا به کی افکارم مرا آزار دهند و هر روز دلم از غم پر شود؟ تا به کی دشمن بر من پیروز باشد؟

How long shall I take counsel in my soul, having sorrow in my heart daily? how long shall mine enemy be exalted over me?

3 ای یهوه خدای من، بر من نظر کن و دعای مرا اجابت فرما. نگذار نور زندگی‌ام خاموش شود. نگذار به خواب مرگ فرو روم

Consider and hear me, O Yhwh my God: lighten mine eyes, lest I sleep the sleep of death;

4 و دشمن از شکست من شاد شده، بگوید: «بر او پیروز شدم.»

Lest mine enemy say, I have prevailed against him; and those that trouble me rejoice when I am moved.

5 من به محبت تو اعتماد دارم و دلم از نجات تو شاد می‌شود.

But I have trusted in thy mercy; my heart shall rejoice in thy salvation.

6 در وصف تو ای خداوند خواهم سرایید زیرا به من خوبی کرده‌ای.

I will sing unto Yhwh, because he hath dealt bountifully with me.