مزامیر 13

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خداوند، تا به کی مرا فراموش می‌کنی؟ تا به کی روی خود را از من برمی‌گردانی؟

Unto the end, a psalm for David. How long, O Lord, wilt thou forget me unto the end? how long dost thou turn away thy face from me?

2 تا به کی افکارم مرا آزار دهند و هر روز دلم از غم پر شود؟ تا به کی دشمن بر من پیروز باشد؟

How long shall I take counsels in my soul, sorrow in my heart all the day?

3 ای یهوه خدای من، بر من نظر کن و دعای مرا اجابت فرما. نگذار نور زندگی‌ام خاموش شود. نگذار به خواب مرگ فرو روم

How long shall my enemy be exalted over me?

4 و دشمن از شکست من شاد شده، بگوید: «بر او پیروز شدم.»

Consider, and hear me, O Lord my God. Enlighten my eyes that I never sleep in death:

5 من به محبت تو اعتماد دارم و دلم از نجات تو شاد می‌شود.

Lest at any time my enemy say: I have prevailed against him. They that trouble me will rejoice when I am moved:

6 در وصف تو ای خداوند خواهم سرایید زیرا به من خوبی کرده‌ای.

But I have trusted in thy mercy. My heart shall rejoice in thy salvation: I will sing to the Lord, who giveth me good things: yea I will sing to the name of the Lord the most high.