< مزامیر 13 >

برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خداوند، تا به کی مرا فراموش می‌کنی؟ تا به کی روی خود را از من برمی‌گردانی؟ 1
Unto the end. A Psalm of David. How long, O Lord? Will you forget me until the end? How long will you turn your face away from me?
تا به کی افکارم مرا آزار دهند و هر روز دلم از غم پر شود؟ تا به کی دشمن بر من پیروز باشد؟ 2
How long can I take counsel in my soul, sorrowing in my heart throughout the day?
ای یهوه خدای من، بر من نظر کن و دعای مرا اجابت فرما. نگذار نور زندگی‌ام خاموش شود. نگذار به خواب مرگ فرو روم 3
How long will my enemy be exalted over me?
و دشمن از شکست من شاد شده، بگوید: «بر او پیروز شدم.» 4
Look upon me and listen to me, O Lord my God. Enlighten my eyes, lest I fall asleep forever in death,
من به محبت تو اعتماد دارم و دلم از نجات تو شاد می‌شود. 5
lest at any time my enemy may say, “I have prevailed against him.” Those who trouble me will exult, if I have been disturbed.
در وصف تو ای خداوند خواهم سرایید زیرا به من خوبی کرده‌ای. 6
But I have hoped in your mercy. My heart will exult in your salvation. I will sing to the Lord, who assigns good things to me. And I will sing psalms to the name of the Lord Most High.

< مزامیر 13 >