مزامیر 13

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خداوند، تا به کی مرا فراموش می‌کنی؟ تا به کی روی خود را از من برمی‌گردانی؟

How long, O Jehovah? Will thou forget me forever? How long will thou hide thy face from me?

2 تا به کی افکارم مرا آزار دهند و هر روز دلم از غم پر شود؟ تا به کی دشمن بر من پیروز باشد؟

How long shall I take counsel in my soul, having sorrow in my heart all the day? How long shall my enemy be exalted over me?

3 ای یهوه خدای من، بر من نظر کن و دعای مرا اجابت فرما. نگذار نور زندگی‌ام خاموش شود. نگذار به خواب مرگ فرو روم

Consider and answer me, O Jehovah my God. Lighten my eyes, lest I sleep the death,

4 و دشمن از شکست من شاد شده، بگوید: «بر او پیروز شدم.»

lest my enemy say, I have prevailed against him, lest my adversaries rejoice when I am moved.

5 من به محبت تو اعتماد دارم و دلم از نجات تو شاد می‌شود.

But I have trusted in thy loving kindness. My heart shall rejoice in thy salvation.

6 در وصف تو ای خداوند خواهم سرایید زیرا به من خوبی کرده‌ای.

I will sing to Jehovah because he has dealt bountifully with me.