مزامیر 13

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خداوند، تا به کی مرا فراموش می‌کنی؟ تا به کی روی خود را از من برمی‌گردانی؟

(Til sangmesteren. En salme af David.) Hvor længe vil du evigt glemme mig, Herre, hvor længe skjule dit Åsyn for mig?

2 تا به کی افکارم مرا آزار دهند و هر روز دلم از غم پر شود؟ تا به کی دشمن بر من پیروز باشد؟

Hvor længe skal jeg huse Sorg i min Sjæl, Kvide i Hjertet Dag og Nat? Hvor længe skal Fjenden ophøje sig over mig?

3 ای یهوه خدای من، بر من نظر کن و دعای مرا اجابت فرما. نگذار نور زندگی‌ام خاموش شود. نگذار به خواب مرگ فرو روم

Se til og svar mig, HERRE min Gud, klar mine Øjne, så jeg ej sover ind i Døden

4 و دشمن از شکست من شاد شده، بگوید: «بر او پیروز شدم.»

og min Fjende skal sige: "Jeg overvandt ham!" mine Uvenner juble, fordi jeg vakler!

5 من به محبت تو اعتماد دارم و دلم از نجات تو شاد می‌شود.

Dog stoler jeg fast på din Miskundhed, lad mit Hjerte juble over din Frelse!

6 در وصف تو ای خداوند خواهم سرایید زیرا به من خوبی کرده‌ای.

Jeg vil synge for HERREN, thi han var mig god!