< مزامیر 129 >
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. از ایام جوانیام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند. اسرائیل بگوید: | 1 |
Cântico dos degraus: Diga Israel: Desde minha juventude muitas vezes me afligiram.
«از ایام جوانیام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند، اما نتوانستند مرا از پای درآورند. | 2 |
Desde minha juventude, muitas vezes me afligiram, porém não prevaleceram contra mim.
ضربات شلّاق آنان پشت مرا به شکل زمینی شیار شده درآورد، | 3 |
Lavradores lavraram sobre minhas costas, fizeram compridos os seus sulcos.
اما خداوند مرا از اسارت آنان آزاد ساخت.» | 4 |
O SENHOR é justo; ele cortou as cordas dos perversos.
سرنگون شوند تمام کسانی که از اسرائیل نفرت دارند! | 5 |
Sejam envergonhados, e voltem para trás todos os que odeiam a Sião.
همچون علفی باشند که بر پشت بامها میروید، که پیش از آنکه آن را بچینند، میخشکد | 6 |
Sejam como a erva dos telhados, que se seca antes que cresça.
و کسی آن را جمع نمیکند و به شکل بافه نمیبندد. | 7 |
Com que o ceifeiro não enche sua mão, nem o braço daquele que amarra os molhos.
رهگذران آنان را برکت ندهند و نگویند: «برکت خداوند بر شما باد!» و یا «ما شما را به نام خداوند برکت میدهیم.» | 8 |
Nem também os que passam, dizem: A bênção do SENHOR seja sobre vós; nós vos bendizemos no nome do SENHOR.