مزامیر 129

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند. اسرائیل بگوید:

Canticum graduum. Saepe expugnaverunt me a iuventute mea, dicat nunc Israel.

2 «از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند، اما نتوانستند مرا از پای درآورند.

Saepe expugnaverunt me a iuventute mea: etenim non potuerunt mihi.

3 ضربات شلّاق آنان پشت مرا به شکل زمینی شیار شده درآورد،

Supra dorsum meum fabricaverunt peccatores: prolongaverunt iniquitatem suam.

4 اما خداوند مرا از اسارت آنان آزاد ساخت.»

Dominus iustus concidet cervices peccatorum:

5 سرنگون شوند تمام کسانی که از اسرائیل نفرت دارند!

confundantur et convertantur retrorsum omnes, qui oderunt Sion.

6 همچون علفی باشند که بر پشت بامها می‌روید، که پیش از آنکه آن را بچینند، می‌خشکد

Fiant sicut foenum tectorum: quod priusquam evellatur, exaruit:

7 و کسی آن را جمع نمی‌کند و به شکل بافه نمی‌بندد.

De quo non implebit manum suam qui metit, et sinum suum qui manipulos colligit.

8 رهگذران آنان را برکت ندهند و نگویند: «برکت خداوند بر شما باد!» و یا «ما شما را به نام خداوند برکت می‌دهیم.»

Et non dixerunt qui praeteribant: Benedictio Domini super vos: benediximus vobis in nomine Domini.