< مزامیر 129 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند. اسرائیل بگوید: 1
(성전에 올라가는 노래) 이스라엘은 이제 말하기를 저희가 나의 소시부터 여러 번 나를 괴롭게 하였도다
«از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند، اما نتوانستند مرا از پای درآورند. 2
저희가 나의 소시부터 여러번 나를 괴롭게 하였으나 나를 이기지 못하였도다
ضربات شلّاق آنان پشت مرا به شکل زمینی شیار شده درآورد، 3
밭가는 자가 내 등에 갈아 그 고랑을 길게 지었도다
اما خداوند مرا از اسارت آنان آزاد ساخت.» 4
여호와께서는 의로우사 악인의 줄을 끊으셨도다
سرنگون شوند تمام کسانی که از اسرائیل نفرت دارند! 5
무릇 시온을 미워하는 자는 수치를 당하여 물러갈지어다
همچون علفی باشند که بر پشت بامها می‌روید، که پیش از آنکه آن را بچینند، می‌خشکد 6
저희는 지붕의 풀과 같을지어다 그것은 자라기 전에 마르는 것이라
و کسی آن را جمع نمی‌کند و به شکل بافه نمی‌بندد. 7
이런 것은 베는 자의 줌과 묶는 자의 품에 차지 아니하나니
رهگذران آنان را برکت ندهند و نگویند: «برکت خداوند بر شما باد!» و یا «ما شما را به نام خداوند برکت می‌دهیم.» 8
지나가는 자도 여호와의 복이 너희에게 있을지어다 하거나 우리가 여호와의 이름으로 너희에게 축복한다 하지 아니하느니라

< مزامیر 129 >