< مزامیر 129 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند. اسرائیل بگوید: 1
“Masansan a rautendak sipud pay kinaagtutubok,” ibaga koma ti Israel.
«از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند، اما نتوانستند مرا از پای درآورند. 2
“Masansan a rautendak sipud pay kinaagtutubok, ngem saandak latta a naparmek.
ضربات شلّاق آنان پشت مرا به شکل زمینی شیار شده درآورد، 3
Nagarado iti likodak dagiti agar-arado; pinaatiddogda dagiti gulgulisda.
اما خداوند مرا از اسارت آنان آزاد ساخت.» 4
Nalinteg ni Yahweh; pinutedna dagiti tali dagiti nadangkes.”
سرنگون شوند تمام کسانی که از اسرائیل نفرت دارند! 5
Maibabainda koma amin ken tumallikodda, dagiti manggurgura iti Sion.
همچون علفی باشند که بر پشت بامها می‌روید، که پیش از آنکه آن را بچینند، می‌خشکد 6
Agbalinda koma a kasla iti ruot kadagiti tuktok ti balay a magango sakbay a dumakkel,
و کسی آن را جمع نمی‌کند و به شکل بافه نمی‌بندد. 7
a saanna a mapunno iti ima ti aggapgapas wenno ti barukong ti agrepreppet iti apit.
رهگذران آنان را برکت ندهند و نگویند: «برکت خداوند بر شما باد!» و یا «ما شما را به نام خداوند برکت می‌دهیم.» 8
Saan koma nga ibaga dagiti lumabas, “Maadda koma kadakayo ti bendision ni Yahweh; bendisionandakayo iti nagan ni Yahweh.”

< مزامیر 129 >