مزامیر 129

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند. اسرائیل بگوید:

Ein Stufenlied. Oftmals haben sie mich bedrängt von meiner Jugend an, sage doch Israel,

2 «از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند، اما نتوانستند مرا از پای درآورند.

oftmals haben sie mich bedrängt von meiner Jugend an; dennoch haben sie mich nicht übermocht.

3 ضربات شلّاق آنان پشت مرا به شکل زمینی شیار شده درآورد،

Pflüger haben auf meinem Rücken gepflügt, haben lang gezogen ihre Furchen.

4 اما خداوند مرا از اسارت آنان آزاد ساخت.»

Jehova ist gerecht; er hat durchschnitten das Seil der Gesetzlosen.

5 سرنگون شوند تمام کسانی که از اسرائیل نفرت دارند!

Mögen beschämt werden und zurückweichen alle, die Zion hassen!

6 همچون علفی باشند که بر پشت بامها می‌روید، که پیش از آنکه آن را بچینند، می‌خشکد

Mögen sie sein wie das Gras der Dächer, welches verdorrt, ehe man es ausrauft,

7 و کسی آن را جمع نمی‌کند و به شکل بافه نمی‌بندد.

womit der Schnitter seine Hand nicht füllt, noch der Garbenbinder seinen Schoß;

8 رهگذران آنان را برکت ندهند و نگویند: «برکت خداوند بر شما باد!» و یا «ما شما را به نام خداوند برکت می‌دهیم.»

und die Vorübergehenden sagen nicht: Jehovas Segen über euch! Wir segnen euch im Namen Jehovas.