مزامیر 129

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند. اسرائیل بگوید:

Cantique de Mahaloth. Qu'Israël dise maintenant: ils m'ont souvent tourmenté dès ma jeunesse.

2 «از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند، اما نتوانستند مرا از پای درآورند.

Ils m'ont souvent tourmenté dès ma jeunesse; [toutefois] ils n'ont point encore été plus forts que moi.

3 ضربات شلّاق آنان پشت مرا به شکل زمینی شیار شده درآورد،

Des laboureurs ont labouré sur mon dos, ils y ont tiré tout au long leurs sillons.

4 اما خداوند مرا از اسارت آنان آزاد ساخت.»

L'Eternel est juste; il a coupé les cordes des méchants.

5 سرنگون شوند تمام کسانی که از اسرائیل نفرت دارند!

Tous ceux qui ont Sion en haine, rougiront de honte, et seront repoussés en arrière.

6 همچون علفی باشند که بر پشت بامها می‌روید، که پیش از آنکه آن را بچینند، می‌خشکد

Ils seront comme l'herbe des toits, qui est sèche avant qu'elle monte en tuyau;

7 و کسی آن را جمع نمی‌کند و به شکل بافه نمی‌بندد.

De laquelle le moissonneur ne remplit point sa main, ni celui qui cueille les javelles [n'en remplit] point ses bras;

8 رهگذران آنان را برکت ندهند و نگویند: «برکت خداوند بر شما باد!» و یا «ما شما را به نام خداوند برکت می‌دهیم.»

Et [dont] les passants ne diront point: la bénédiction de l'Eternel soit sur vous; nous vous bénissons au nom de l'Eternel.