مزامیر 129

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند. اسرائیل بگوید:

A Song of Degrees. Many a time have they warred against me from my youth, let Israel now say:

2 «از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند، اما نتوانستند مرا از پای درآورند.

Many a time have they warred against me from my youth: and yet they prevailed not against me.

3 ضربات شلّاق آنان پشت مرا به شکل زمینی شیار شده درآورد،

The sinners wrought upon my back: they prolonged their iniquity.

4 اما خداوند مرا از اسارت آنان آزاد ساخت.»

The righteous Lord has cut asunder the necks of sinners.

5 سرنگون شوند تمام کسانی که از اسرائیل نفرت دارند!

Let all that hate Sion be put to shame and turned back.

6 همچون علفی باشند که بر پشت بامها می‌روید، که پیش از آنکه آن را بچینند، می‌خشکد

Let them be as the grass of the housetops, which withers before it is plucked up.

7 و کسی آن را جمع نمی‌کند و به شکل بافه نمی‌بندد.

Wherewith the reaper fills not his hand, nor he that makes up the sheaves, his bosom.

8 رهگذران آنان را برکت ندهند و نگویند: «برکت خداوند بر شما باد!» و یا «ما شما را به نام خداوند برکت می‌دهیم.»

Neither do they that go by say, The blessing of the Lord be upon you: we have blessed you in the name of the Lord.