مزامیر 129

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند. اسرائیل بگوید:

A Canticle in steps. They have often fought against me from my youth, let Israel now say:

2 «از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند، اما نتوانستند مرا از پای درآورند.

they have often fought against me from my youth, yet they could not prevail over me.

3 ضربات شلّاق آنان پشت مرا به شکل زمینی شیار شده درآورد،

The sinners have made fabrications behind my back. They have prolonged their iniquity.

4 اما خداوند مرا از اسارت آنان آزاد ساخت.»

The just Lord will cut the necks of sinners.

5 سرنگون شوند تمام کسانی که از اسرائیل نفرت دارند!

Let all those who hate Zion be confounded and turned backwards.

6 همچون علفی باشند که بر پشت بامها می‌روید، که پیش از آنکه آن را بچینند، می‌خشکد

Let them be like grass on the rooftops, which withers before it can be pulled up:

7 و کسی آن را جمع نمی‌کند و به شکل بافه نمی‌بندد.

with it, he who reaps does not fill his hand and he who gathers sheaves does not fill his bosom.

8 رهگذران آنان را برکت ندهند و نگویند: «برکت خداوند بر شما باد!» و یا «ما شما را به نام خداوند برکت می‌دهیم.»

And those who were passing by have not said to them: “The blessing of the Lord be upon you. We have blessed you in the name of the Lord.”