مزامیر 129

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند. اسرائیل بگوید:

Píseň stupňů. Veliceť jsou mne ssužovali hned od mladosti mé, rciž nyní Izraeli,

2 «از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند، اما نتوانستند مرا از پای درآورند.

Veliceť jsou mne ssužovali hned od mladosti mé, a však mne nepřemohli.

3 ضربات شلّاق آنان پشت مرا به شکل زمینی شیار شده درآورد،

Po hřbetě mém orali oráči, a dlouhé proháněli brázdy své.

4 اما خداوند مرا از اسارت آنان آزاد ساخت.»

Ale Hospodin jsa spravedlivý, zpřetínal prostranky bezbožných.

5 سرنگون شوند تمام کسانی که از اسرائیل نفرت دارند!

Zahanbeni a zpět obráceni budou všickni, kteříž nenávidí Siona.

6 همچون علفی باشند که بر پشت بامها می‌روید، که پیش از آنکه آن را بچینند، می‌خشکد

Budou jako tráva na střechách, kteráž prvé než odrostá, usychá.

7 و کسی آن را جمع نمی‌کند و به شکل بافه نمی‌بندد.

Z níž nemůže hrsti své naplniti žnec, ani náručí svého ten, kterýž váže snopy.

8 رهگذران آنان را برکت ندهند و نگویند: «برکت خداوند بر شما باد!» و یا «ما شما را به نام خداوند برکت می‌دهیم.»

Aniž řeknou tudy jdoucí: Požehnání Hospodinovo budiž s vámi, aneb: Dobrořečíme vám ve jménu Hospodinovu.