مزامیر 129

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند. اسرائیل بگوید:

Hodočasnička pjesma. “Mnogo su me od mladosti tlačili” - neka rekne sad Izrael!

2 «از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند، اما نتوانستند مرا از پای درآورند.

“Mnogo su me od mladosti tlačili, ali me ne svladaše.

3 ضربات شلّاق آنان پشت مرا به شکل زمینی شیار شده درآورد،

Po leđima su mojim orači orali, duge brazde povlačili.

4 اما خداوند مرا از اسارت آنان آزاد ساخت.»

Al' Jahve pravedni isiječe užeta zlikovcima!”

5 سرنگون شوند تمام کسانی که از اسرائیل نفرت دارند!

Nek' se postide i uzmaknu svi koji mrze Sion!

6 همچون علفی باشند که بر پشت بامها می‌روید، که پیش از آنکه آن را بچینند، می‌خشکد

Nek' budu k'o trava na krovu što povene prije nego je počupaju.

7 و کسی آن را جمع نمی‌کند و به شکل بافه نمی‌بندد.

Žetelac njome ne napuni ruku ni naručje onaj koji veže snopove.

8 رهگذران آنان را برکت ندهند و نگویند: «برکت خداوند بر شما باد!» و یا «ما شما را به نام خداوند برکت می‌دهیم.»

A prolaznici nek' ne reknu: “Blagoslov Jahvin nad vama! Blagoslivljamo vas imenom Jahvinim!”