مزامیر 129

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند. اسرائیل بگوید:

上行之詩。 以色列當說：從我幼年以來， 敵人屢次苦害我，

2 «از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند، اما نتوانستند مرا از پای درآورند.

從我幼年以來，敵人屢次苦害我， 卻沒有勝了我。

3 ضربات شلّاق آنان پشت مرا به شکل زمینی شیار شده درآورد،

如同扶誆的在我背上扶誆而耕， 耕的誆溝甚長。

4 اما خداوند مرا از اسارت آنان آزاد ساخت.»

耶和華是公義的； 他砍斷了惡人的繩索。

5 سرنگون شوند تمام کسانی که از اسرائیل نفرت دارند!

願恨惡錫安的都蒙羞退後！

6 همچون علفی باشند که بر پشت بامها می‌روید، که پیش از آنکه آن را بچینند، می‌خشکد

願他們像房頂上的草， 未長成而枯乾，

7 و کسی آن را جمع نمی‌کند و به شکل بافه نمی‌بندد.

收割的不夠一把， 捆禾的也不滿懷。

8 رهگذران آنان را برکت ندهند و نگویند: «برکت خداوند بر شما باد!» و یا «ما شما را به نام خداوند برکت می‌دهیم.»

過路的也不說： 願耶和華所賜的福歸與你們！ 我們奉耶和華的名給你們祝福！