< مزامیر 129 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند. اسرائیل بگوید: 1
Tangtlaeng Laa Ka camoe lamloh kai mat n'daengdaeh he Israel loh thui laeh saeh.
«از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند، اما نتوانستند مرا از پای درآورند. 2
Ka camoe lamloh kai he mat n'daengdaeh uh dae kai he n'noeng moenih.
ضربات شلّاق آنان پشت مرا به شکل زمینی شیار شده درآورد، 3
Ka uen soah a thoe a thoe uh tih a hma sokah a hma te a yoe uh.
اما خداوند مرا از اسارت آنان آزاد ساخت.» 4
Aka dueng BOEIPA loh halang rhoek kah rhuivaeh te a tlueh pah.
سرنگون شوند تمام کسانی که از اسرائیل نفرت دارند! 5
Zion aka thiinah rhoek boeih tah yahpok uh saeh lamtah a hnuk la balkhong uh saeh.
همچون علفی باشند که بر پشت بامها می‌روید، که پیش از آنکه آن را بچینند، می‌خشکد 6
Imphu kah sulrham bangla om saeh. Te tah amah hmuen ah a rhae la a phuk.
و کسی آن را جمع نمی‌کند و به شکل بافه نمی‌بندد. 7
Te te a ah tih a ban neh a kulup akhaw a kutpha dongah a bae moenih.
رهگذران آنان را برکت ندهند و نگویند: «برکت خداوند بر شما باد!» و یا «ما شما را به نام خداوند برکت می‌دهیم.» 8
Te vaengah aka kongpa rhoek loh, “Nangmih soah BOEIPA kah yoethennah om saeh. BOEIPA ming neh nangmih te yoethen kan paek uh,” ti uh boel saeh.

< مزامیر 129 >