< مزامیر 129 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند. اسرائیل بگوید: 1
Awit sa pagtungas. “Sukad pa sa akong pagkabatan-on kanunay silang nagsulong kanako,” tugoti nga mosulti ang Israel.
«از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند، اما نتوانستند مرا از پای درآورند. 2
“Sukad pa sa akong pagkabatan-on kanunay silang nagsulong kanako, apan wala pa gayod (sila) makabuntog kanako.
ضربات شلّاق آنان پشت مرا به شکل زمینی شیار شده درآورد، 3
Ang magdadaro nagdaro sa akong likod; gipalaloman nila ang agi sa daro.
اما خداوند مرا از اسارت آنان آزاد ساخت.» 4
Matarong si Yahweh; putlon niya ang mga pisi sa mga daotan.
سرنگون شوند تمام کسانی که از اسرائیل نفرت دارند! 5
Hinaot nga maulawan silang tanan ug mangatras, kadtong nagdumot sa Zion.
همچون علفی باشند که بر پشت بامها می‌روید، که پیش از آنکه آن را بچینند، می‌خشکد 6
Hinaot nga mahisama (sila) sa sagbot nga anaa sa ibabaw sa balay nga mangalaya sa dili pa kini motag-as,
و کسی آن را جمع نمی‌کند و به شکل بافه نمی‌بندد. 7
nga dili na magpuno sa kamot sa magtitigom o sa dughan sa tawo nga magbugkos niini.
رهگذران آنان را برکت ندهند و نگویند: «برکت خداوند بر شما باد!» و یا «ما شما را به نام خداوند برکت می‌دهیم.» 8
Hinaot nga kadtong moagi dili moingon, “Hinaot nga ang panalangin ni Yahweh maanaa kanimo; panalanginan ka namo sa ngalan ni Yahweh.”

< مزامیر 129 >