مزامیر 128

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. خوشا به حال کسی که خداوند را گرامی می‌دارد و از راههای او پیروی می‌کند.

«Yuⱪiriƣa qiⱪix nahxisi» Pǝrwǝrdigardin ⱪorⱪidiƣanlar, Uning yollirida mangidiƣanlarning ⱨǝrbiri bǝhtliktur!

2 حاصل دسترنج او پربرکت خواهد بود و او مبارک و کامیاب خواهد شد.

Qünki sǝn ɵz ⱪolungning ǝjrini yǝysǝn; Bǝhtlik bolisǝn, ronaⱪ tapisǝn;

3 زن او در خانه‌اش همچون درخت انگور پرثمر خواهد بود. فرزندانش مانند نهالهای زیتون قوی و سالم، به دور سفره‌اش خواهند نشست.

Ayaling bolsa ɵyüng iqidǝ mewilik üzüm telidǝk bolidu; Baliliring dastihaningni qɵridǝp, zǝytun dǝrǝhliridǝk tizilip olturidu;

4 این است پاداش خداوند به کسی که او را گرامی می‌دارد.

Mana, Pǝrwǝrdigardin ⱪorⱪidiƣan kixi xundaⱪ bǝhtni kɵridu.

5 خداوند تو را از صهیون برکت دهد! باشد که تو در تمام روزهای زندگانیت شاهد سعادت اورشلیم باشی!

Pǝrwǝrdigar sanga Zion teƣidin bǝht ata ⱪilƣay; Sǝn ɵmrüng boyiqǝ Yerusalemning awatliⱪini kɵrgǝysǝn;

6 باشد که تو عمر دراز کنی و نوه‌های خود را ببینی! صلح و سلامتی بر اسرائیل باد!

Pǝrzǝntliringning pǝrzǝntlirini kɵrgǝysǝn; Israilƣa aram-tinqliⱪ bolƣay!