< مزامیر 128 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. خوشا به حال کسی که خداوند را گرامی می‌دارد و از راههای او پیروی می‌کند. 1
Ɔsorokorɔ dwom. Nhyira ne wɔn a wɔsuro Awurade, na wɔnante nʼakwan so.
حاصل دسترنج او پربرکت خواهد بود و او مبارک و کامیاب خواهد شد. 2
Wobɛdi wʼadwuma so aba; nhyira ne yiedie bɛyɛ wo dea.
زن او در خانه‌اش همچون درخت انگور پرثمر خواهد بود. فرزندانش مانند نهالهای زیتون قوی و سالم، به دور سفره‌اش خواهند نشست. 3
Wo yere bɛyɛ sɛ bobe a ɛso aba wɔ wo fie; na wo mmammarima ayɛ sɛ ngo dua a afifiri atwa wo ɛpono ho ahyia.
این است پاداش خداوند به کسی که او را گرامی می‌دارد. 4
Yei ne onipa a wɔahyira noɔ, deɛ ɔsuro Awurade no.
خداوند تو را از صهیون برکت دهد! باشد که تو در تمام روزهای زندگانیت شاهد سعادت اورشلیم باشی! 5
Awurade nhyira wo mfiri Sion wo nkwa nna nyinaa; na ɔmma wo nhunu Yerusalem nkɔsoɔ,
باشد که تو عمر دراز کنی و نوه‌های خود را ببینی! صلح و سلامتی بر اسرائیل باد! 6
na ɔmma wo ntena ase nhunu wo mma mma. Asomdwoeɛ nka Israel.

< مزامیر 128 >