< مزامیر 128 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. خوشا به حال کسی که خداوند را گرامی می‌دارد و از راههای او پیروی می‌کند. 1
En vallfartssång. Säll är envar som fruktar HERREN och vandrar på hans vägar.
حاصل دسترنج او پربرکت خواهد بود و او مبارک و کامیاب خواهد شد. 2
Ja, av dina händers arbete får du njuta frukten; säll är du, och väl dig!
زن او در خانه‌اش همچون درخت انگور پرثمر خواهد بود. فرزندانش مانند نهالهای زیتون قوی و سالم، به دور سفره‌اش خواهند نشست. 3
Lik ett fruktsamt vinträd varder din hustru, därinne i ditt hus, lika olivtelningar dina barn, omkring ditt bord.
این است پاداش خداوند به کسی که او را گرامی می‌دارد. 4
Ty se, så varder den man välsignad, som fruktar HERREN.
خداوند تو را از صهیون برکت دهد! باشد که تو در تمام روزهای زندگانیت شاهد سعادت اورشلیم باشی! 5
HERREN välsigne dig från Sion; må du få se Jerusalems välgång i alla dina livsdagar,
باشد که تو عمر دراز کنی و نوه‌های خود را ببینی! صلح و سلامتی بر اسرائیل باد! 6
och må du få se barn av dina barn. Frid över Israel!

< مزامیر 128 >