< مزامیر 128 >
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. خوشا به حال کسی که خداوند را گرامی میدارد و از راههای او پیروی میکند. | 1 |
Bemaventurado aquelle que teme ao Senhor e anda nos seus caminhos.
حاصل دسترنج او پربرکت خواهد بود و او مبارک و کامیاب خواهد شد. | 2 |
Pois comerás do trabalho das tuas mãos: feliz serás, e te irá bem
زن او در خانهاش همچون درخت انگور پرثمر خواهد بود. فرزندانش مانند نهالهای زیتون قوی و سالم، به دور سفرهاش خواهند نشست. | 3 |
A tua mulher será como a videira fructifera aos lados da tua casa, os teus filhos como plantas de oliveira á roda da tua mesa.
این است پاداش خداوند به کسی که او را گرامی میدارد. | 4 |
Eis que assim será abençoado o homem que teme ao Senhor.
خداوند تو را از صهیون برکت دهد! باشد که تو در تمام روزهای زندگانیت شاهد سعادت اورشلیم باشی! | 5 |
O Senhor te abençoará desde Sião, e tu verás os bens de Jerusalem em todos os dias da tua vida.
باشد که تو عمر دراز کنی و نوههای خود را ببینی! صلح و سلامتی بر اسرائیل باد! | 6 |
E verás os filhos de teus filhos, e a paz sobre Israel.