مزامیر 128

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. خوشا به حال کسی که خداوند را گرامی می‌دارد و از راههای او پیروی می‌کند.

Ein Wallfahrtslied. Wohl jedem, der den HERRN fürchtet

2 حاصل دسترنج او پربرکت خواهد بود و او مبارک و کامیاب خواهد شد.

Deiner Hände Erwerb – du darfst ihn genießen: wohl dir, du hast es gut!

3 زن او در خانه‌اش همچون درخت انگور پرثمر خواهد بود. فرزندانش مانند نهالهای زیتون قوی و سالم، به دور سفره‌اش خواهند نشست.

Dein Weib gleicht einem fruchtbaren Weinstock im Innern deines Hauses; deine Kinder sind wie Ölbaumschosse rings um deinen Tisch.

4 این است پاداش خداوند به کسی که او را گرامی می‌دارد.

Ja wahrlich, so wird der Mann gesegnet, der da fürchtet den HERRN.

5 خداوند تو را از صهیون برکت دهد! باشد که تو در تمام روزهای زندگانیت شاهد سعادت اورشلیم باشی!

Dich segne der HERR von Zion her, daß du schauest deine Lust an Jerusalems Glück dein Leben lang

6 باشد که تو عمر دراز کنی و نوه‌های خود را ببینی! صلح و سلامتی بر اسرائیل باد!

und sehest Kinder von deinen Kindern! Heil über Israel!