< مزامیر 128 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. خوشا به حال کسی که خداوند را گرامی می‌دارد و از راههای او پیروی می‌کند. 1
A Song of Ascents. Blessed is every one that feareth the LORD, that walketh in his ways.
حاصل دسترنج او پربرکت خواهد بود و او مبارک و کامیاب خواهد شد. 2
For thou shalt eat the labour of thine hands: happy shalt thou be, and it shall be well with thee.
زن او در خانه‌اش همچون درخت انگور پرثمر خواهد بود. فرزندانش مانند نهالهای زیتون قوی و سالم، به دور سفره‌اش خواهند نشست. 3
Thy wife shall be as a fruitful vine, in the innermost parts of thine house: thy children like olive plants, round about thy table.
این است پاداش خداوند به کسی که او را گرامی می‌دارد. 4
Behold, that thus shall the man be blessed that feareth the LORD.
خداوند تو را از صهیون برکت دهد! باشد که تو در تمام روزهای زندگانیت شاهد سعادت اورشلیم باشی! 5
The LORD shall bless thee out of Zion: and thou shalt see the good of Jerusalem all the days of thy life.
باشد که تو عمر دراز کنی و نوه‌های خود را ببینی! صلح و سلامتی بر اسرائیل باد! 6
Yea, thou shalt see thy children’s children. Peace be upon Israel.

< مزامیر 128 >