< مزامیر 128 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. خوشا به حال کسی که خداوند را گرامی می‌دارد و از راههای او پیروی می‌کند. 1
Blessed is everyone who fears Adonai, who walks in his ways.
حاصل دسترنج او پربرکت خواهد بود و او مبارک و کامیاب خواهد شد. 2
For you will eat the labor of your hands. You will be happy, and it will be well with you.
زن او در خانه‌اش همچون درخت انگور پرثمر خواهد بود. فرزندانش مانند نهالهای زیتون قوی و سالم، به دور سفره‌اش خواهند نشست. 3
Your wife will be as a fruitful vine, in the innermost parts of your house; your children like olive plants, around your table.
این است پاداش خداوند به کسی که او را گرامی می‌دارد. 4
Behold, thus is the man blessed who fears Adonai.
خداوند تو را از صهیون برکت دهد! باشد که تو در تمام روزهای زندگانیت شاهد سعادت اورشلیم باشی! 5
May Adonai bless you out of Zion [Mountain ridge, Marking], and may you see the good of Jerusalem [City of peace] all the days of your life.
باشد که تو عمر دراز کنی و نوه‌های خود را ببینی! صلح و سلامتی بر اسرائیل باد! 6
Yes, may you see your children’s children. Peace be upon Israel [God prevails].

< مزامیر 128 >