< مزامیر 128 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. خوشا به حال کسی که خداوند را گرامی می‌دارد و از راههای او پیروی می‌کند. 1
“A song of the degrees.” Happy is every one that feareth the Lord, that walketh in his ways.
حاصل دسترنج او پربرکت خواهد بود و او مبارک و کامیاب خواهد شد. 2
When thou eatest the labor of thy hands: [then] wilt thou be happy, and it shall be well with thee.
زن او در خانه‌اش همچون درخت انگور پرثمر خواهد بود. فرزندانش مانند نهالهای زیتون قوی و سالم، به دور سفره‌اش خواهند نشست. 3
Thy wife is [then] as a fruitful vine in the recesses of thy house: thy children, like olive-plants round about thy table.
این است پاداش خداوند به کسی که او را گرامی می‌دارد. 4
Behold, truly thus shall be blessed the man that feareth the Lord.
خداوند تو را از صهیون برکت دهد! باشد که تو در تمام روزهای زندگانیت شاهد سعادت اورشلیم باشی! 5
May the Lord bless thee out of Zion: and see thou the happiness of Jerusalem all the days of thy life.
باشد که تو عمر دراز کنی و نوه‌های خود را ببینی! صلح و سلامتی بر اسرائیل باد! 6
And see thou thy children's children: may there be peace upon Israel.

< مزامیر 128 >