مزامیر 128

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. خوشا به حال کسی که خداوند را گرامی می‌دارد و از راههای او پیروی می‌کند.

A Song of degrees. Blessed [is] every one that feareth the LORD; that walketh in his ways.

2 حاصل دسترنج او پربرکت خواهد بود و او مبارک و کامیاب خواهد شد.

For thou shalt eat the labour of thine hands: happy [shalt] thou [be], and [it shall be] well with thee.

3 زن او در خانه‌اش همچون درخت انگور پرثمر خواهد بود. فرزندانش مانند نهالهای زیتون قوی و سالم، به دور سفره‌اش خواهند نشست.

Thy wife [shall be] as a fruitful vine by the sides of thine house: thy children like olive plants round about thy table.

4 این است پاداش خداوند به کسی که او را گرامی می‌دارد.

Behold, that thus shall the man be blessed that feareth the LORD.

5 خداوند تو را از صهیون برکت دهد! باشد که تو در تمام روزهای زندگانیت شاهد سعادت اورشلیم باشی!

The LORD shall bless thee out of Zion: and thou shalt see the good of Jerusalem all the days of thy life.

6 باشد که تو عمر دراز کنی و نوه‌های خود را ببینی! صلح و سلامتی بر اسرائیل باد!

Yea, thou shalt see thy children’s children, [and] peace upon Israel.