< مزامیر 128 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. خوشا به حال کسی که خداوند را گرامی می‌دارد و از راههای او پیروی می‌کند. 1
Bulahan ang tagsatagsa nga may kahadlok kang Jehova, Nga nagalakaw sa iyang mga dalan.
حاصل دسترنج او پربرکت خواهد بود و او مبارک و کامیاب خواهد شد. 2
Kay ikaw magakaon sa kinabudlayan sa imong mga kamot: Magamalipayon ikaw, ug adunay kaayohan uban kanimo.
زن او در خانه‌اش همچون درخت انگور پرثمر خواهد بود. فرزندانش مانند نهالهای زیتون قوی و سالم، به دور سفره‌اش خواهند نشست. 3
Ang imong asawa mahimong ingon sa mabungaon nga parras, Sa mga kasuokang dapit sa imong balay; Ang imong mga anak ingon sa mga tanum nga oliva, Nga managlibut sa imong lamesa.
این است پاداش خداوند به کسی که او را گرامی می‌دارد. 4
Ania karon, sa ingon niini pagabulahanon ang tawo Nga may kahadlok kang Jehova.
خداوند تو را از صهیون برکت دهد! باشد که تو در تمام روزهای زندگانیت شاهد سعادت اورشلیم باشی! 5
Si Jehova magapanalangin kanimo gikan sa Sion: Ug masud-ong mo ang kaayohan sa Jerusalem sa tanang mga adlaw sa imong kinabuhi.
باشد که تو عمر دراز کنی و نوه‌های خود را ببینی! صلح و سلامتی بر اسرائیل باد! 6
Oo, masud-ong mo ang imong mga anak sa imong mga anak. Ang pakigdait sa ibabaw sa Israel.

< مزامیر 128 >