< مزامیر 128 >
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. خوشا به حال کسی که خداوند را گرامی میدارد و از راههای او پیروی میکند. | 1 |
Awit sa pagtungas. Bulahan ang matag-usa nga nagpasidungog kang Yahweh, ug naglakaw sumala sa iyang pamaagi.
حاصل دسترنج او پربرکت خواهد بود و او مبارک و کامیاب خواهد شد. | 2 |
Makapahimulos ka kung unsa ang mahatag sa imong kamot; mabulahan ka ug magmauswagon.
زن او در خانهاش همچون درخت انگور پرثمر خواهد بود. فرزندانش مانند نهالهای زیتون قوی و سالم، به دور سفرهاش خواهند نشست. | 3 |
Ang imong asawa mahisama sa paras nga mabungahon diha sa imong balay; ang imong mga anak sama sa olibo nga mga tanom samtang manglingkod (sila) palibot sa imong lamesa.
این است پاداش خداوند به کسی که او را گرامی میدارد. | 4 |
Oo, tinuod, panalanginan ang tawo nga nagpasidungog kang Yahweh.
خداوند تو را از صهیون برکت دهد! باشد که تو در تمام روزهای زندگانیت شاهد سعادت اورشلیم باشی! | 5 |
Hinaot nga panalangin ka ni Yahweh gikan sa Zion; hinaot nga makita pa nimo ang pag-uswag sa Jerusalem sa tanan nga adlaw sa imong kinabuhi.
باشد که تو عمر دراز کنی و نوههای خود را ببینی! صلح و سلامتی بر اسرائیل باد! | 6 |
Hinaot nga mabuhi ka pa aron makita nimo ang mga anak sa imong mga anak. Hinaot nga ang kalinaw maanaa sa Israel.