< مزامیر 126 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. هنگامی که خداوند ما را از اسارت به اورشلیم باز آورد، فکر کردیم که خواب می‌بینیم! 1
En visa i högre choren. När Herren Zions fångar lösandes varder, så skole vi varda såsom drömmande.
سپس دهان ما از خنده پر شد و سرود شادی سر دادیم! آنگاه قومهای دیگر دربارهٔ ما گفتند: «خداوند برای بنی‌اسرائیل کارهای شگفت‌انگیز کرده است!» 2
Då skall vår mun full med löje varda, och vår tunga full med fröjd: då skall man säga ibland Hedningarna: Herren hafver gjort stor ting med dem.
آری خداوندا، تو برای ما کارهای شگفت‌انگیز کرده‌ای و ما شادمانیم! 3
Herren hafver gjort stor ting med oss; dess äre vi glade.
ای خداوند، آنچه را از دست داده‌ایم به ما بازگردان؛ چنانکه باران، آب را به زمین خشک باز می‌گرداند. 4
Herre, vänd vårt fängelse, såsom du de strömmar söderut uttorkat hafver.
بگذار آنانی که با اشک می‌کارند، با شادی درو کنند! 5
De som med tårar så, skola med glädje uppskära.
کسانی که با گریه بیرون رفته بذر می‌افشانند، با شادی محصول خود را باز خواهند آورد. 6
De gå åstad och gråta, och bära ut ädla säd; och komma med glädje, och bära sina kärfvar.

< مزامیر 126 >