< مزامیر 126 >
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. هنگامی که خداوند ما را از اسارت به اورشلیم باز آورد، فکر کردیم که خواب میبینیم! | 1 |
En visa i högre choren. När Herren Zions fångar lösandes varder, så skole vi varda såsom drömmande.
سپس دهان ما از خنده پر شد و سرود شادی سر دادیم! آنگاه قومهای دیگر دربارهٔ ما گفتند: «خداوند برای بنیاسرائیل کارهای شگفتانگیز کرده است!» | 2 |
Då skall vår mun full med löje varda, och vår tunga full med fröjd: då skall man säga ibland Hedningarna: Herren hafver gjort stor ting med dem.
آری خداوندا، تو برای ما کارهای شگفتانگیز کردهای و ما شادمانیم! | 3 |
Herren hafver gjort stor ting med oss; dess äre vi glade.
ای خداوند، آنچه را از دست دادهایم به ما بازگردان؛ چنانکه باران، آب را به زمین خشک باز میگرداند. | 4 |
Herre, vänd vårt fängelse, såsom du de strömmar söderut uttorkat hafver.
بگذار آنانی که با اشک میکارند، با شادی درو کنند! | 5 |
De som med tårar så, skola med glädje uppskära.
کسانی که با گریه بیرون رفته بذر میافشانند، با شادی محصول خود را باز خواهند آورد. | 6 |
De gå åstad och gråta, och bära ut ädla säd; och komma med glädje, och bära sina kärfvar.