مزامیر 126

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. هنگامی که خداوند ما را از اسارت به اورشلیم باز آورد، فکر کردیم که خواب می‌بینیم!

Nyanyian ziarah. Ketika TUHAN memulihkan keadaan Yerusalem, kita seperti bermimpi!

2 سپس دهان ما از خنده پر شد و سرود شادی سر دادیم! آنگاه قومهای دیگر دربارهٔ ما گفتند: «خداوند برای بنی‌اسرائیل کارهای شگفت‌انگیز کرده است!»

Kita terus tertawa dan menyanyi gembira sehingga bangsa-bangsa lain berkata, "TUHAN telah melakukan hal-hal yang hebat bagi mereka!"

3 آری خداوندا، تو برای ما کارهای شگفت‌انگیز کرده‌ای و ما شادمانیم!

Memang TUHAN telah melakukan hal-hal yang hebat bagi kita! Sebab itulah kita bersukacita!

4 ای خداوند، آنچه را از دست داده‌ایم به ما بازگردان؛ چنانکه باران، آب را به زمین خشک باز می‌گرداند.

Ya TUHAN, pulihkanlah keadaan kami, seperti sungai kering berair lagi di musim hujan.

5 بگذار آنانی که با اشک می‌کارند، با شادی درو کنند!

Semoga orang yang menabur sambil menangis, menuai dengan sorak-sorai.

6 کسانی که با گریه بیرون رفته بذر می‌افشانند، با شادی محصول خود را باز خواهند آورد.

Orang pergi menabur benih di ladangnya, sambil bercucuran air mata. Ia pulang dengan menyanyi gembira membawa berkas-berkas panenannya.