< مزامیر 126 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. هنگامی که خداوند ما را از اسارت به اورشلیم باز آورد، فکر کردیم که خواب می‌بینیم! 1
When the lord brought back the captivity of Sion, we became like men comforted.
سپس دهان ما از خنده پر شد و سرود شادی سر دادیم! آنگاه قومهای دیگر دربارهٔ ما گفتند: «خداوند برای بنی‌اسرائیل کارهای شگفت‌انگیز کرده است!» 2
Then was our mouth filled with gladness; and our tongue with joy. Then shall they say among the Gentiles: The Lord hath done great things for them.
آری خداوندا، تو برای ما کارهای شگفت‌انگیز کرده‌ای و ما شادمانیم! 3
The Lord hath done great things for us: we are become joyful.
ای خداوند، آنچه را از دست داده‌ایم به ما بازگردان؛ چنانکه باران، آب را به زمین خشک باز می‌گرداند. 4
Turn again our captivity, O Lord, as a stream in the south.
بگذار آنانی که با اشک می‌کارند، با شادی درو کنند! 5
They that sow in tears shall reap in joy.
کسانی که با گریه بیرون رفته بذر می‌افشانند، با شادی محصول خود را باز خواهند آورد. 6
Going they went and wept, casting their seeds. But coming they shall come with joyfulness, carrying their sheaves.

< مزامیر 126 >