< مزامیر 126 >
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. هنگامی که خداوند ما را از اسارت به اورشلیم باز آورد، فکر کردیم که خواب میبینیم! | 1 |
When the lord brought back the captivity of Sion, we became like men comforted.
سپس دهان ما از خنده پر شد و سرود شادی سر دادیم! آنگاه قومهای دیگر دربارهٔ ما گفتند: «خداوند برای بنیاسرائیل کارهای شگفتانگیز کرده است!» | 2 |
Then was our mouth filled with gladness; and our tongue with joy. Then shall they say among the Gentiles: The Lord hath done great things for them.
آری خداوندا، تو برای ما کارهای شگفتانگیز کردهای و ما شادمانیم! | 3 |
The Lord hath done great things for us: we are become joyful.
ای خداوند، آنچه را از دست دادهایم به ما بازگردان؛ چنانکه باران، آب را به زمین خشک باز میگرداند. | 4 |
Turn again our captivity, O Lord, as a stream in the south.
بگذار آنانی که با اشک میکارند، با شادی درو کنند! | 5 |
They that sow in tears shall reap in joy.
کسانی که با گریه بیرون رفته بذر میافشانند، با شادی محصول خود را باز خواهند آورد. | 6 |
Going they went and wept, casting their seeds. But coming they shall come with joyfulness, carrying their sheaves.